İşbirliği, ortak bir hedefe ulaşmak için bir birey veya bir grup bireyle çalışmak anlamına gelir. Önemi en çok eğitimde görülür. Her gün öğretmenler, her öğrencinin başarısı için akranları, okul danışmanları ve diğer personel ile birlikte çalışır. Ve özel eğitim söz konusu olduğunda, işbirliği bir öğretmen için en önemli şey haline gelir.
Özel eğitim öğretmeni, okul yöneticileri, genel eğitim öğretmenleri, okul terapistleri, psikologlar ve ebeveynler ve veliler ile işbirliği yapmalıdır. Engelliler Eğitimi (IDEA) Yasası’nın hükümlerine göre, hafif düzeyde engeli olan öğrenciler artık normal sınıf öğretimine dahil edilmiştir. Bu, genel ve özel eğitim öğretmenlerinin genellikle en eğlenceli eğitim uygulamalarının yardımıyla birlikte çalışmasına yol açtı. Genel bir sınıfta eğitimcinin rolü, müfredatı öğretmeyi ve özel çocukları değerlendirmeyi ve değerlendirmeyi içerir. Bir eğitimcinin öğrencinin öğrenmesini geliştirmek için bir dizi kişisel beceri getirmesi önemlidir. Öğrenciye yardımcı olmak için hem genel öğretmenin hem de özel eğitimcinin becerileri bir araya gelmelidir.
Özel bir eğitimci okul yönetimi ile yakın çalışmalıdır. Bu işin hayati bir parçası. Yönetimle birlikte çalışmak, özel öğretmenin gerekli yasa ve prosedürleri izlemesine, bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) ile çalışmasına ve özel çocukların uygun sınıfa yerleştirilmesini sağlamasına yardımcı olacaktır. Özel bir öğrencinin başarısını sağlamak için bu insanlarla güçlü bir ilişki kurmak her zaman önemlidir.
Ebeveynlerle çalışmak, tüm özel eğitim öğretmenleri için büyük bir zorluktur. Güçlü ve düzenli temas kurmak önemlidir. Hem eğitimcinin hem de ebeveynin çocuklara yardım edebilmesi için ebeveynlerin gelip sınıfta gönüllü olmalarına izin vermek güzel bir fikir. Özel bir çocuk açıkçası bir ebeveynle daha fazla ilişki kurabilir. Ebeveynler, çocuklar için en eğlenceli eğitici uygulamaların kullanımını açıklarsa, çocuklar için daha inandırıcı olması muhtemeldir.
Okul terapistleri ve psikologlarla çalışmak, özel eğitimcilerin bir diğer önemli işbirliğidir. Bir terapist, özel bir çocuğun sınırlamaları hakkında eğitimciyi bilgilendirebilir. Hatta özel çocukların sosyal becerileri daha hızlı kazanmaları için çocuklar için en eğlenceli eğitici uygulamaları önerebilir. Eğitimci, kendi adına, bir çocuğun nasıl ilerlediği konusunda terapisti güncelleyebilir. Terapist ayrıca özel bir çocuğun teşhisinden de sorumludur.
Okul psikoloğunun çalışmaları da büyük ölçüde benzerdir. Onlar da çocukları engellilik açısından test ediyor ve IEP’nin gerektiği gibi takip edildiğinden emin oluyorlar.
İşbirliği, okul eğitiminin hangi bölümüne dahil olursa olsun, özel eğitimcinin işinin önemli bir parçasıdır. Okul yönetimi, diğer öğretmenler, ebeveynler, veliler, danışmanlar veya terapistler ile birlikte çalışıyor olsun, özel bir eğitimci, özel çocukların iyileştirilmesi için bir ekibin parçası olarak çalışmalıdır. Özel bir çocuğun ihtiyaçları, nöro-tipik bir çocuğunkinden çok farklıdır. Ayrıca her çocuk farklıdır. En eğlenceli eğitim uygulamaları, önemli sosyal beceriler kazandırmanın yanı sıra çocuğu meşgul edebilir.